ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη δεύτερη ενότητα των άρθρων, όπως αντιλαμβάνεται η εθνική αντιπροσωπεία, θα εστιάσω και θα επικεντρώσω το ενδιαφέρον μου στο άρθρο 24.
Μπαίνοντας, λοιπόν, στην ουσία του άρθρου 24, θέλω να πω και να διευκρινίσω προς την εθνική αντιπροσωπεία το εξής:
Ας μην ξεχνάμε ότι κατά τη συζήτηση και αυτής της ενότητας, αλλά και επί του συνόλου των υπό αναθεώρηση άρθρων είμαστε η προτείνουσα Βουλή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που σημαίνει ότι οι αποφάσεις μας, βεβαίως, ως προς το περιεχόμενο των άρθρων που προτείνονται προς αναθεώρηση δεν δεσμεύουν την επόμενη Βουλή, η οποία είναι αναθεωρητική.
Υπό την έννοια, λοιπόν, αυτή νομίζω ότι απεγκλωβιζόμαστε και απεμπλεκόμεθα από τεχνικά ζητήματα τα οποία πολλές φορές προκαλούν σύγχυση. Και εννοώ ότι στο άρθρο 24, το οποίο υπήρξε για την εποχή του, δηλαδή για το 1975, όπου θεσπίστηκε το πρώτο μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας Σύνταγμα από την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ήταν εξαιρετικά πρωτοποριακή η διάταξη.
Πλην όμως σήμερα, με πρωτόκολλα όπως του Κιότο, με συζητήσεις όπως των 27 Υπουργών των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το περιβάλλον, για εναλλακτικές μορφές ενέργειας, για αποφάσεις για τη λειψυδρία και τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, μέσα από ένα κλίμα κλιματικών αλλαγών, κάτω από την πίεση της ανεύρεσης και της εξεύρεσης εναλλακτικών μορφών ενέργειας και, βεβαίως, κάτω από την αναγκαιότητα απόκτησης μιας περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αλλά και συνείδησης, η οποία τα προηγούμενα χρόνια φάνταζε περίπου ως πολυτελής, καλούμεθα να αλλάξουμε το άρθρο 24, διότι είναι επιβεβλημένη κάτω από τις νέες συνθήκες και αλλαγές η αλλαγή του, αλλά όχι με το περιεχόμενο το οποίο δίνουμε -αν θέλετε- και στη δική μας πρόταση, το οποίο θεωρώ ότι εστιάζει στα ελάσσονα και δεν δίνει προτεραιότητα στα μείζονα. Και εξηγούμε ότι αναγκαία στοιχεία για την τοποθέτηση μου αυτή είναι τα εξής:
Πρώτα απ' όλα υπάρχει το ερώτημα: Σε ποιους νομούς της χώρας έχει συνταχθεί δασολόγιο κατά τις προβλέψεις του θεσμικού πλαισίου, δηλαδή του ν. 998/1979 και πόσο εμβαδόν καλύπτει;
Δεύτερο ερώτημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Σε ποιους νομούς της χώρας έχουν συνταχθεί δασικοί κτηματικοί χάρτες οριστικοί, προσωρινοί,
σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο και ειδικότερα με το ν. 248/1976 και πόσοεμβαδόν καλύπτουν.
Ερώτημα τρίτο. Σε ποιους νομούς της χώρας έχουν συνταχθεί οι δασικοί χάρτες κατά τη διαδικασία κατάθεσης του Εθνικού Κτηματολογίου -ο ν. 2664/1997-και πόσο εμβαδόν καλύπτουν.
Αλλο ερώτημα. Πόσες εκτάσεις ανά νομό έχουν χαρακτηριστεί με την
διαδικασία του άρθρου 14 του νόμου 998/1979 και πόσο εμβαδόν καλύπτουν.
Άλλη ερώτηση. Πόσες επιφάνειες ανά νομό και συνολικά δασών, δασικών εκτάσεων μετά την καταστροφή της βλάστησης τους από πυρκαγιά έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες. Πόσες αποφάσεις -τον αριθμό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι- επιβολής διοικητικού προστίμου διατήρησης, παρανόμου εντός δασικής έκτασης κτίσματος έχουν εκδοθεί με την διαδικασία του νόμου 2145/1993 και μια σειρά άλλων ερωτημάτων τα οποία βεβαίως καταδεικνύουν και τις πράξεις αλλά και τις παραλείψεις της ελληνικής πολιτείας.
Ιστορικό τώρα αυτής της υπόθεσης μετά την πρώτη καινοτόμα διάταξη του άρθρου 24 του Συντάγματός μας το 1975, σε συνδυασμό με το 117. Αυτή είναι η σωστή τοποθέτηση.
Το 1976 θεσπίζεται ο νόμος 248/1976 για την σύνταξη δασικού κτηματολογίου.
Το 1979 κατ' επιταγήν του Συντάγματος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ψηφίζεται ο νόμος 998/1979 για την προστασία των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων στο οποίο προβλέπεται η σύνταξη δασολογίου.
Το 1980 κυρώνεται Προεδρικό Διάταγμα στο οποίο προβλέπεται η διαδικασία κατάρτισης του δασολογίου σε τοπικό και γενικό επίπεδο χώρας.
Το 1997 το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφαση του θεωρεί ότι ο χρόνος για την κατάρτιση του δασολογίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 10 έτη πέραν του οποίου η εφαρμογή από τις δασικές υπηρεσίες του άρθρου 14 του ν. 998/1979 περί προσωρινής επίλυσης αμφισβητήσεων θεωρήθηκε πλέον καταχρηστική.
Το 1998 θεσπίζεται ο νόμος 2664/1998 περί συμπλήρωσης διατάξεων εθνικού κτηματολογίου.
Το 2001 κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην διάταξη του άρθρου 24 προβλέπεται πλέον η σύνταξη του δασολογίου η ίση μεταχείριση μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών δασών ενώ συμπεριλαμβάνεται και η ερμηνευτική δήλωση περί της έννοιας του δάσους-δασικής έκτασης.
Το 2003 σε εκτέλεση της αναθεωρημένης το έτος 2001 διάταξης του άρθρου 24 του Συντάγματος ψηφίζεται ο νόμος 3208/2003 περί προστασίας φυσικών οικοσυστημάτων στον οποίο υπάρχει πρόβλεψη και ειδικότερα στο άρθρο 3 για την σύνταξη του δασολογίου. Η πρόβλεψη είναι αποκλειστική προθεσμία πέντε μηνών για την σύνταξη του. Πλην όμως η προθεσμία αυτή συνδέεται με την κύρωση των δασικών χαρτών που συντάσσονται στην διαδικασία κατάρτισης του εθνικού κτηματολογίου.
Το 2004 κατατίθενται στο Συμβούλιο της Επικρατείας αιτήσεις ακυρώσεων διατάξεων του νόμου 3208/2003 περί προστασίας φυσικών οικοσυστημάτων και ειδικότερα εναντίον των διατάξεων εκείνων οι οποίες αφορούν στα κριτήρια για τον προσδιορισμό της μορφής μιας εκτάσεως ως δάσους ή δασικής με αποτέλεσμα αυ*τός μέχρι σήμερα να παραμένει ανενεργός.
Το πρόβλημα λοιπόν. Δυο παραδείγματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Με όλο αυτό το θεσμικό πλαίσιο, με όλο αυτό το ιστορικό σας αναφέρω δυο παραδείγματα για να καταλάβετε που βρισκόμαστε σήμερα.Παράδειγμα πρώτο: μια έκταση με μορφή δάσους το 1930 εντάχθηκε στις εποικιστικές εκτάσεις και διανεμήθηκε ως κληροτεμάχιο σε κληρούχο από τον οποίο εκχερσώθηκε και αποδόθηκε σε αγροτική καλλιέργεια από το έτος 1949. Σήμερα καλλιεργείται γεωργικά πλην όμως χαρακτηρίζεται ως δασικού χαρακτήρα έκταση αφού "άπαξ δάσος, πάντα δάσος".
Δεύτερο παράδειγμα: μια γεωργικά καλλιεργούμενη έκταση το έτος 1973 φυτεύεται από τον ιδιοκτήτη της με δασοπονικά είδη κυπαρίσσι ή πεύκο. Σήμερα ο ιδιοκτήτης θέλοντας να υλοτομήσει τον ξυλώδη όγκο και να αποδώσει την έκταση σε γεωργική χρήση ζητά τις ανάλογες άδειες. Αντιλαμβάνεστε ότι αμφισβητείται η ιδιοκτησία του γιατί "άπαξ δάσος, πάντα δάσος".
Οι απόψεις μου, κύριε Πρόεδρε, για την πρόταση της αναθεώρησης του άρθρου 24: Σας είπα υπερψηφίζω την αλλαγή του άρθρου 24. Θεωρώ όμως ότι η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, το περιεχόμενο, η πρόταση μας, δεν καλύπτει τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν.
Πρώτο πρόβλημα. Να δούμε, να εκτιμήσουμε. Η ρύθμιση για την δυνατότητα υπαγωγής των δασικών εκτάσεων σε οικιστική αξιοποίηση θα βρεθεί κατ' αρχάς αντιμέτωπη με τη θεμελιακή αρχή ότι η προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων είναι υπέρτερος λόγος δημοσίου συμφέροντος αφού το δάσος είναι κοινωνικό αγαθό.
Ο προσδιορισμός του έτους 1975 δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ' αυτά που καλείται να λύσει αφού δικαιώνει όσους παρανόμησαν μέχρι το 1975. Δεν θα έχει σταθερό σημείο αναφοράς αφού δεν υπάρχουν αεροφωτογραφίες του έτους αυτού σε όλη τη χώρα. Αεροφωτογραφίες για όλη τη χώρα υπάρχουν από το έτος 1979. Άρα λοιπόν δεν πρόκειται να λύσει το ακανθώδες πρόβλημα των αυθαιρέτων τα οποία δημιουργήθηκαν μετά το 1975. Θα δημιουργήσει αδικίες σε βάρος όσων κατείχαν αγροτικές εκτάσεις οι οποίες διασώθηκαν και από το 75 εμφανίζονταν στο δάσος.
Κατά συνέπεια λοιπόν - αν θέλουμε να προστατέψουμε το δασικό περιβάλλον χωρίς να απεμπολούμε ιδιοκτησιακά δικαιώματα του Δημοσίου επί των δασικών εδαφών, της δασικής γης, τότε είναι ανάγκη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -και αυτή είναι η δική μου πρόταση- να εισάγουμε ρύθμιση που θα επιφέρει τη διάκριση μεταξύ της δασικής γης και των δασών και των δασικών εκτάσεων.
Προς την κατεύθυνση αυτή θα μπορούσε να γίνει η εξής ρύθμιση; Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία,,διαχείριση, ανάπτυξη και τις επιτρεπτές παρεμβάσεις στη δασική γη, στα δάση και στις δασικές εκτάσεις. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών εκτός και αν προέχει η εθνική οικονομία ή η αγροτική εκμετάλλευση τους. Η μεταβολή του προορισμού της δασικής γης και των δασικών εκτάσεων επιτρέπεται μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος και τέτοιος βεβαίως μπορεί να νοείται και αυτός της οικιστικής αξιοποίησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ λοιπόν ότι επειδή η επόμενη Βουλή δεν δεσμεύεται από το περιεχόμενο το οποίο δίνει η προτείνουσα Βουλή, οι προτάσεις αυτές θα ληφθούν υπόψη. Θεωρώ ότι υπ' αυτήν την έννοια μπορούμε να προχωρήσουμε αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας, κύριε Πρόεδρε, ότι για το θέμα των χωματερών για παράδειγμα οι οποίες επιβαρύνουν εξαιρετικά το περιβάλλον, η χώρα μας βρίσκεται στην εικοστή δεύτερη θέση διότι η περιβαλλοντική συνείδηση και η περιβαλλοντική εκπαίδευση δεν μπορούν να είναι αποσπασματικές ή σπασμωδικές και να μην πληρούν τη γενικότερη πολιτική μας θέση απέναντι στο περιβάλλον το οποίο αλλάζει και το οποίο πραγματικά κινδυνεύει αυτήν την ώρα.
Σας ευχαριστώ πολύ.